به عنوان يك نوزاد تازه متولد شده، كودك شما هيچ تصوري از خود به عنوان يك شخص منفرد ندارند: او فكر مي كند هردوي شما يك نفر هستيد و نمي فهمد كه آن دست و پاهاي كوچكي كه پيش از او تكان مي خورند، متعلق خودش هستند.

همزمان  با اينكه در طول زمان كودكتان از نظر روحي و جسمي رشد مي كند، بتدريج مي فهمد كه يك شخص كوچك مستقل، با بدن، افكار و احساسات مخصوص به خود است. مطمئنا او همچنين مي خواهد كه كارها را با روش خودش انجام دهد.

اين مرحله چگونه اتفاق مي افتد؟ 

كودك يك ماهه تا 6 ماهگي

تا تولد شش ماهگي اش، كودك شما كسي كه از او مراقبت مي كند را كاملا مي شناسد. در زماني كه براي كنترل داشتن بر حركات و عكس العمل هاي اوليه اش  تلاش مي كند، در آن ماه هاي ابتدايي نمي تواند درباره شكل دادن به هويتش فكر كند. نگراني هاي اوليه او تامين نيازهاي اوليه اش دررابطه با غذا، عشق و توجه است.

يك كودك چهار ماهه اولين نشانه هاي شكل گيري استقلال را در خود ميبيند ، وقتي كه كودك شما متوجه مي شود كه مي تواند با گريه كردن توجه شما را جلب نمايد. اين يكي از اولين گام ها در فهميدن آن است كه، او ميل به استقلال دارد و اينكه رفتار او مي تواند بر ديگران-از جمله شما، تاثير گذار باشد.

كودك هفت ماهه تا يك سالگي

در حدود ۷ ماه كودك شما خواهد فهميد، كه مستقل از شماست. اگرچه اين يك نشانه شناختي جذاب است، اين درك جديد از جدايي مي تواند او را نگران كند. او مي داند كه شما مي توانيد او را ترك كنيد، اما نمي داند كه هميشه پيشش برخواهيد گشت، بنابراين ممكن است، حتي اگر براي يك دقيقه او را تنها بگذاريد، زير گريه بزند.

كودك يك ساله تا دو سالگي

كودك شما در اين زمان در حال پيشرفت در ايجاد تمايز بين خودش، شما و جهان اطرافش است. در همان تحقيق بريتانيايي كه در بالا به آن اشاره شد، محققان بر بيني كودكان حدود ۲۱ ماهه رژ زدند. وقتي اين كودكان در آينه نگاه كردند، بيني هاي خودشان را لمس كردند: آنها فهميده بودند؛ كه انعكاس هاي درون آينه تصوير خودشان است.

كودك دو ساله تا سه سالگي

بين سنين ۲ و ۳ سال، كودك نوپاي شما به تلاش براي استقلال ادامه مي دهد. او در حالي كه كاوش مي كند، از سطح شما فراتر مي رود و به محك زدن محدوديت هايش ادامه مي دهد (براي مثال، رنگ كردن ديوارها، حتي اگر به او بگوييد كه اين كار را نكند). در واقع، احتمالا جمله “خودم مي توانم اين كار را انجام دهم”، معمول ترين جمله ثابتي است، كه از كودك نوپاي بزرگ تر شده خود خواهيد شنيد.