نوشته شده توسط : نت ویر

زمانی آلت تناسلی و کیسه بیضه در یک غشا قرار گرفته باشند و پوست آلت به پوست بیضه متصل باشد، می گویند فرد داراری آلت تناسلی پرده دار است. در این حالت آلت کوتاه تر از حالت طبیعی خود به نظر می رسد، این پوست اضافی باعث ایجاد درد و ناراحتی در هنگام رابطه جنسی می شود و استفاده از کاندوم را برای فرد غیر ممکن می کند.

زمانی که این مشکل در فرد تشخیص داده می شود باید برای درمان آن به متخصص اورولوژی مراجعه کند، اورولوژیست برای برطرف کردن این مشکل، جراحی پرده آلت را توصیه می کند.

چه زمانی جراحی پرده آلت استفاده می شود؟

اگر آلت پردار دار در کودکی و نوزادی تشخیص داده شود، بهتر است، درمان ان تا سن ۱۸ماهگی انجام شود تا کودک خاطره بدی از جراحی و درد را به خاطر نداشته باشد. اما در برخی از موارد ممکن است به دلیل رشد ناکامل این اعضا امکان جراحی در این سنین وجود نداشته باشد.

البته جراحی برداشتن پرده هیچ محدودیت سنی ندارد و می توان این عمل را در بزرگسالی نیز انجام داد؛ اگر فرد مشکلی با این موضوع ندارد و دردی و ناراحتی احساس نمی کند، می تواند این عمل را انجام ندهد.

علایم الت پرده دار

در صورتی که پوست اضافه، با جراحی پرده آلت درمان نشود، ممکن است علائم زیر بروز کنند:

درد و ناراحتی شدید در هنگام نعوظ و رابطه جنسی

درد و احساس سوزش در دفع ادرار

عدم استفاده از کاندوم در هنگام آمیزش

کج شدن آلت

افسردگی و از بین رفتن اعتماد به نفس فرد در رابطه جنسی

بیشتر بخوانید: پروتز الت تناسلی

جراحی پرده آلت چگونه است؟

در این جراحی متخصص اورولوژی با کمک ابزار مخصوصی جراحی، پوست بین آلت و بیضه را برش می دهند و قسمت اضافی آن را بر می دارد و محل برش را بخیه می زند.

مراحل انجام جراحی پرده آلت

 برای برداشتن پرده باید مراحل زیر را با مهارت بالا انجام داد:

باید محل جراحی تمیز کرد و موهای زائد آن را تراشید تا از بروز عفونت جلوگیری شود.

یک سوند برای خروج ادرار از طریق مجرای ادراری به مثانه وصل می کنند.

برای جلوگیری از بروز عفونت آنتی بیوتیک وریدی به بیمار تزریق می کنند.

برای انجام جراحی پرده آلت از بیهوشی عمومی یا بی حسی نخاعی استفاده می شود.

بعد از بی حسی و یا بیهوشی، جراح غشایی اطراف آلت و بیضه را برش می دهد.

پوست اضافی بین آلت و بیضه را بر می دارند و تارها آزاد می شوند.

باید زاویه بین آلت و بیضه را افزایش داد به گونه  بلندی آلت نمایان باشد.

در صورت لزوم باید رابط های بین بیضه و آلت را سفت کرد.

بخیه زدن محل برش و پانسمان کردن محل جراحی اخرین مرحله است.

در برخی موارد برای خروج راحت ادرار، کاتتر را در مثانه قرار می دهند و بعد از بهبودی ان را برمی دارند.

بیشتر بخوانید: روش های بزرگ کردن الت تناسلی

مراقبت های بعد از جراحی پرده آلت

برای بهبود سریع بیمار و کاهش عوارض بعد از عمل رعایت نکات زیر ضروری است:

برای پیشگیری از بروز عفونت مصرف به موقع آنتی بیوتیک بعد از عمل الزامی است.

برای کاهش درد و ناراحتی می توان از مسکن استفاده کرد.

باید تا زمان بهبودی کامل از انجام ورزش و فعالیت شدید خودداری کرد.

بیمار با گذشت۴ تا ۶ هفته به طور کامل بهبود می یابد باید تا آن زمان از رابطه جنسی پرهیز کند.

تا یک هفته بعد از جراحی پرده آلت خوابیدن بر روی شکم ممنوع است.

بیمار باید تا زمان بهبودی کامل از دوچرخه سواری، موتورسواری اجتناب کند.

اگر نوزاد یا کودک این عمل را انجام داده، والدین باید مراقبت باشند که فرزندشان از وسایل بازی بالا نرود و دوچرخه سواری و استفاده از اسباب بازی های سواری تا زمان بهبودی برای کودک ممنوع است.

باید محل جراحی به خوبی ضدعفونی شود. پانسمان آن مرتب تعویض شود.

تا چند روز باید از تماس مستقیم آب با محل بخیه ها خودداری شود.

منبع : https://www.drsadeghzade.com/

 



:: بازدید از این مطلب : 330
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : شنبه 31 تير 1402 | نظرات ()
نوشته شده توسط : نت ویر

آنچه که به عنوان خوراکی در رژیم غذایی شماست ممکن است قدرت کاهش خطر ابتلا به سرطان پروستات را داشته باشد. دانشگاه کالیفرنیا در مرکز پزشکی سانفرانسیسکو اعلام میکند که شما با انتخاب نوع غذاهایی مصرفی خود، می توانید از ابتلا به سرطان پروستات جلوگیری کرده یا پیشرفت آن را کندتر کنید.

علاوه بر خوردن غذاهای خاص، انواع مختلفی از غذاها نیز وجود دارد که باید برای سالم نگه داشتن پروستات خود از مصرف آنها خودداری کنید. در ادامه با این خوراکی ها و غذاها آشنا خواهید شد.

گوشت قرمز و گوشت های فرآوری شده

رژیم غذایی پر گوشت، به ویژه اگر خیلی آن را پخته باشید، ممکن است با افزایش خطر ابتلا به سرطان پروستات همراه باشد. این وضعیت ممکن است به دلیل تاثیر آمین های هتروسیکلیک (HCAs) باشد. این آمین ها سرطان زا هستند و معمولا در گوشت هایی که بیش از حد پخته میشوند یافت می شوند. HCAs با پیشرفت سرطانهای مختلف مرتبط هستند.

لبنیات

مصرف مقادیر زیاد لبنیات ممکن است خطر ابتلا به سرطان پروستات را افزایش دهد. طبق تحقیقات منتشر شده در مجله تغذیه، نوشیدن بیش از حد شیر کامل ممکن است خطر پیشرفت به سرطان کشنده پروستات را افزایش دهد.

سرشیر و شیر کم چرب نیز خطر ابتلا به مراحل کم درجه بیماری را افزایش می دهد. سعی کنید مصرف لبنیات را در حد اعتدال کنترل کنید.

سعی کنید لبنیات زیر را در حد اعتدال مصرف کنید:

شیر کامل

پنیرهای پر چرب

ماست های پرچرب

کره کامل

پنیر خامه ای پر چرب

بستنی پرچرب

بیشتر بخوانید:

الکل

مصرف مقادیر زیاد الکل ممکن است شما را در معرض خطر ابتلا به سرطان پروستات قرار دهد. محققان با انجام مطالعه روی بیش از ۱۰ هزار مرد شرکت کننده در آزمایش پیشگیری از سرطان پروستات، کشف کردند مردانی که سوء مصرف سنگین الکل داشتند، ۲ برابر بیشتر از افرادی که الکل مصرف نمیکردند به سرطان پروستات پیشرفته مبتلا میشوند.

نکته: سوء مصرف سنگین الکل به حالتی اطلاق میشود که شخصی در روز بیش از ۳ بار نوشیدنی الکلی مصرف میکنند و در طول هفته نزدیک به ۲۰ بار مینوشند.

چربی های اشباع شده

مصرف چربی های اشباع شده با بیماری های قلبی ارتباط دارد. اما ارتباط  آنها با سرطان پروستات هنوز به طور کامل مشخص نیست. برخی از مطالعات بین مصرف چربی اشباع و خطر ابتلا به سرطان پیشرفته پروستات ارتباط قائل هستند. اما همه مطالعات این یافته ها را تأیید نکرده اند.

 

در حالی که هنوز مطالعات بیشتری در این خصوص لازم است، اما کاهش چربی های اشباع شده ممکن است به نفع پروستات و سلامت کلی شما باشد.

چربیهای اشباع شده در موارد زیر دیده می شوند:

گوشت

محصولات لبنی

سس سالاد

کالاهای پخته شده

غذاهای فراوری شده

نکاتی درباره سلامتی پروستات

ایجاد چندین تغییر در شیوه و سبک زندگی به شما کمک میکند تا پروستات خود را سالم نگه دارید. برای این منظور سعی کنید برخی از تغییرات زیر را در نظر داشته باشید:

بشقاب خود را با میوه و سبزیجات پر کنید و غلات یا حبوبات کامل را در کنار آن انتخاب کنید.

مصرف مکمل ها را کاهش دهید. هرچند هیچ مطالعه ای وجود ندارد که ثابت کند مکمل ها می توانند به کاهش خطر ابتلا به سرطان کمک کنند، اما اگر مکمل مصرف می کنید، ابتدا نوع آن ها را به پزشک اطلاع دهید. شاید لزومی به مصرف آن ها نباشد.

تحرک خود را افزایش دهید. ورزش مداوم نه تنها برای سلامتی کلی شما مفید است، بلکه ممکن است روحیه شما را نیز بهبود بخشد. برای ورزش کردن شما به عضویت در سالن بدنسازی نیز نیازی ندارید. یک پیاده روی سریع در اطراف محله نیز میتواند برای شما مفید باشد.

وزن خود را در محدوده سالم نگه دارید

منبع : https://www.drsadeghzade.com/

 



:: بازدید از این مطلب : 193
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : چهار شنبه 28 تير 1402 | نظرات ()
نوشته شده توسط : نت ویر

اگر آلت تناسلی شما دچار مشکلی باشد این مشکل نه تنها برای زندگی جنسی شما بلکه بر سلامت عمومی شما تاثیر گذار است. بعضی از عوامل تاثیر گذار بر آلت تناسلی عبارتند از :

نعوظ دائم (پرپاسیم) ، نعوظی طولانی مدت و دردناک که معمولا ۴ ساعت به طول می انجامد.

بیماری پیرونی ، وضعیتی که در آلت تناسلی مرد توده سخت و یا پلاکی تشکیل شده و باعث انحنا و یا خم شدن آلت تناسلی می شود.

بالانیتیس التهاب و عفونت سر آلت تناسلی است.

فیموزیس به شرایطی گفته می شود که پوست ناحیه ختنه گاه آنقدر تنگ است که نمی تواند به عقب کشیده شود.

پارامیفوسیس زمانی رخ میدهد که پوست قسمت ختنه گاه در قسمت پشتی سر آلت گیر کرده و نتواند به محل طبیعی خود بازگردد. این وضعیت اورژانسی تلقی شده و در صورت درمان نشدن می تواند منجر به عوارض شدیدی شود.

سرطان آلت تناسلی نوعی نادر از سرطان است که با ایجاد مشکل برای سلول های پوستی آلت تناسلی شروع می شود.

بسیاری از این بیماری ها درمان دارند و میتوان با رعایت بهداشت از ابتلا به بعضی از این بیماری ها جلوگیری کرد. به دلیل اینکه بعضی از از این موارد اورژانسی تلقی می شوند ضروری است که علائم بیمای را شناخته و در صورت بروز آگاهی لازم را داشته باشیم.

بیشتر بخوانید:

پروتز آلت تناسلی

جراحی پرده آلت

چه وقت  به دکتر مراجعه کنیم

اگر علائم زیر را داشتید با دکترتان مشورت کنید:

درد، تورم و یا حساسیت به لمس در قسمت آلت تناسلی

ترشحات غیر طبیعی

تاول ، زخم و یا دانه های قرمز کوچک و خارش دار، بثورات پوستی

وجود خون در ادرار یا مایع منی

نعوظی که بیش از ۴ ساعت به طول انجامد

پوست ختنه گاه آنقدر کوچک باشد که قادر به حرکت نباید

منبع: سایت دکتر صادق زادهمتخصص ارولوژی



:: بازدید از این مطلب : 235
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : سه شنبه 27 تير 1402 | نظرات ()
نوشته شده توسط : نت ویر

یک روش جراحی برای خارج کردن سنگ کلیه در آن با ایجاد یک برش بزرگ در پهلوی بیمار می توان به کلیه دسترسی پیدا کرد و سنگ کلیه را به طور کامل از بدن خارج کرد.

عمل باز سنگ کلیه چه زمانی به کار می رود؟

معمولا جراحی باز در شرایط خاصی انجام می شود، اگر بیمار یکی از شرایط زیر را داشته باشد، باید جراحی باز سنگ کلیه را انجام داد:

درد ناشی از سنگ کلیه شدید و غیر قابل تحمل باشد، هر چه سنگ بزرگتر باشد درد آن بیشتر است.

سنگ کلیه به حدی بزرگ باشد که توانایی حرکت و عبور از مجاری ادراری نداشته باشد.

سنگ در حالب گیر کرده باشد.

در شرایطی که به دلیل سنگ کلیه عفونت ایجاد شود.

سنگ کلیه با سایر روش ها درمان نشود.

جراحی باز سنگ کلیه چگونه ایجاد می شود؟

برای خارج کردن سنگ کلیه بزرگ باید مراحل زیر با دقت انجام داد:

مشاوره و آماده کردن بیمار برای عمل

جراح متخصص اورولوژی باید قبل از عمل اطلاعات لازم را در اختیار بیمار قرار دهد و نکات و توصیه های قبل از عمل را برای او شرح دهد. این توصیه شامل موارد زیر هستند؛

انجام تست های سونوگرافی، آزمایش خون، سی تی اسکن، نوار قلب و … الزامی است.

در صورتی که بیمار داروی خاصی مانند داروهای رقیق کننده خون را مصرف می کند، باید از یک هفته قبل ان را قطع کند.

بیمار اگر بیماری زمینه خاصی دارد باید پرونده پزشکی خود را به پزشک ارائه دهد.

برای انجام عمل، بیمار باید حداقل ۸ ساعت ناشتا باشد.

بردن بیمار به اتاق عمل و آماده کردن او برای عمل

پرستار و پرسنل اتاق عمل باید بیمار را برای انجام عمل به اتاق عمل ببرند و او را برای جراحی آماده کنند. قرار دادن سوند برای بیمار، وصل کردن آنژیوکت برای تزریق سرم و دارو، قرار دادن بیمار بر روی تخت عمل و … از جمله مواد لازم برای آماده کردن بیمار هستند.

بیهوش کردن بیمار برای جراحی باز سنگ کلیه

برای انجام این عمل باید بیهوشی عمومی اعمال شود، بعد از تزریق داروی بیهوشی باید محل جراحی را ضدعفونی کرد.

ایجاد برش در پهلوی بیمار

جراح با ابزار مخصوص جراحی، یک برش بزرگ در محل قرارگیری کلیه ایجاد می کند و به صورت مستقیم به کلیه دسترسی دارد، با بررسی کلیه سنگ کلیه را پیدا می کند.

خارج کردن سنگ کلیه

بعد از پیدا کردن سنگ کلیه باید آن را با ابزار مخصوصی از کلیه خارج کند، بعد از اطمینان از خارج شدن سنگ کلیه جراح محل برش را بخیه یا منگنه و در آخر محل برش را ضدعفونی و پانسمان می کند.

 

در برخی از موارد بعد از جراحی باز سنگ کلیه، برای کنترل میزان ادرار یک کاتتر در مثانه می دهند که با اولین حرکت بیمار آن را از مثانه خارج می کنند.

 همچنین برای خروج ترشحات و مایعات از کلیه، یک لوله استنت در محل جراحی قرار می دهند که بعد از  چند روز و اتمام ترشحات آن را برمی دارند. احتمالا برای بررسی وضعیت عمومی، بیمار را چند شب در بیمارستان بستری می کنند.

بیشتر بخوانید:



:: بازدید از این مطلب : 231
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : دو شنبه 26 تير 1402 | نظرات ()
نوشته شده توسط : نت ویر

TUL یک روش غیرتهاجمی برای شکستن سنگ کلیه است که در ان بدون ایجاد هیچ برشی بر روی سطح پوست و از طریق مجرای ادراری می توان به کلیه دسترسی پیدا کرد.

روش TUL جزء عمل های سنگ شکن درون اندامی است، که با وارد کردن یک لوله با نام یورتروسکوپ، از طریق مجرای ادراری می توان سنگ کلیه را پیدا کرد و آن را با کمک لیزر به قطعات ریز تبدیل کرد.

عمل TUL چه زمانی استفاده می شود؟

معمولا پزشک در موارد زیر از سنگ شکن درون اندامی TUL استفاده می کند:

  • سنگ های که با از طریق ادرار و  دستگاه سنگ شکن قابل درمان نبودن
  • سنگ های بزرگتر از ۶ میلیمتر
  • سنگ های که در حالب گیر کردن، مخصوصا در حالب تحتانی و میانی

عمل TUL چگونه انجام می شود؟

پزشک برای شکستن سنگ کلیه ای که در حالب گیر کرده،  باید از روش TUL استفاده می کند و باید برای این عمل مراحل زیر را با دقت و مهارت بالایی انجام دهد:

باید بیمار را برای عمل آماده کرد، پوشیدن لباس اتاق عمل، قرار دادن بیمار بر روی تخت اتاق عمل، تمیز کردن محل عمل از جمله موارد لازم برای آماده سازی بیمار است.

در این روش برای بیمار بی حسی نخاعی اعمال می شود.

بعد از بی حس کردن بیمار مرحله اصلی عمل TUL شروع می شود، در این عمل پزشک یک لوله یورتروسکوپ را از طریق مجرای ادراری وارد حالب می کند. این لوله مجهز به دوربین است.

دوربین متصل به لوله با بررسی حالب و کلیه محل دقیق سنگ را تشخیص می دهد.

پزشک بعد از مشاهده سنگ کلیه از طریق یورتروسکوپ، ابزار مخصوص شکستن سنگ را وارد می کند و با کمک لیزر یا چکش پنوماتیک سنگ را می شکند و با ابزار مخصوص آن را جمع و از بدن خارج می کند.

در برخی از بیماران برای تخلیه راحت ادرار و خارج شدن اسان خرده سنگ های احتمالی، در مجاری ادراری سوند یا لوله استنت قرار می دهند.

بشیتر بخوانید:

عمل RIRS

عمل PCNL

مراقبت های لازم بعد از عمل TUL

برای بهبودی سریع بیمار و جلوگیری از تشکیل مجدد سنگ کلیه رعایت موارد زیر ضروری است:

برای جلوگیری از وجود خون در ادرار و کاهش مقدار ان، برطرف کردن سوزش ادرار و جلوگیری از تشکیل مجدد سنگ کلیه، مصرف مایعات و آب توصیه می شود. ۶ تا ۸ لیوان آب در روز کافی است.

باید تا زمانی که پزشک برای بیماری تعین می کند، از انجام فعالیت شدید و سنگین خودداری کرد.

بیمار باید بعد از عمل TUL ادرار خود را نگه دارد و در اولین فرصت باید برای دفع ادرار اقدام کند.

بیمار برای کاهش درد و جلوگیری از بروز عفونت باید داروهای تجویز شده را مرتب مصرف کند.

مراقبت و تمیز نگه داشتن محل عبور لوله یورتروسکوپ ضروری است.

بعد از عمل سنگ شکن دورن اندامی می توان رابطه جنسی خود را حفظ کرد.

بیمار باید بعد از عمل به مدت ۲۴ ساعت استراحت کافی داشته باشد.

اگر در مجرای ادراری بیمار سوند یا لوله استت وصل باشد باید در زمان تعیین شده آن را خارج کرد.

بیماران که سوند دارند، باید شش تا هفت مرتبه در روز از قسمت انتهایی سوند را تخلیه کنند.

منبع : https://www.drsadeghzade.com/

 

 

 



:: بازدید از این مطلب : 365
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : یک شنبه 25 تير 1402 | نظرات ()
نوشته شده توسط : نت ویر

ایمپلنت آلت تناسلی (penile implant) یا پروتز آلت تناسلی (penile prosthesis) درمانی است برای کسانی که از اختلال نعوظ (erectile dysfunction) رنج میبرند.

این عمل جراحی شامل قرار دادن میله های قابل انبساط یا انعطاف پذیر (rods) در آلت تناسلی مرد است. رادهای بادی (با قابلیت باد شدن) به کمک یک وسیله کوچک مملو از محلول نمکی یا سالینی و پمپ پنهان شده در داخل کیسه اسکروتوم دچار نعوظ میشوند.

با فشار دادن پمپ، محلول نمکی به دستگاه تناسلی مصنوعی مرد وارد میشود و آن را باد می کند تا حالت نعوظ شکل بگیرید. پس از مدتی دوباره میتوان ایمپلنت آلت را به حالت نخست و خنثی در آورد.

چه کسی باید پروتز آلت تناسلی بکارد؟

اگر با یکی از موارد زیر مواجه هستید احتمالا گزینه مناسبی برای انجام این عمل هستید:

اگر اختلال نعوظ مزمن دارید که زندگی جنسی شما را مختل می کند.

قبلاً داروهایی مانند سیلدنافیل، تادالافیل، واردنافیل و آوانافیل را مصرف کرده اید. (این داروها منجر به نعوظ مناسب برای مقاربت در حدود ۷۰ درصد از مردانی که از آنها استفاده می کنند هستند.)

اگر برای حل مشکلتان از پمپ آلت تناسلی مرد (دستگاه انقباض خلاء) استفاده کرده اید.

اگر یک بیماری مانند بیماری پیرونی دارید،که بعید است با سایر درمانها بهبود یابد.

اگر موارد زیر شامل شما باشد شما کاندید مناسبی برای جراحی ایمپلنت آلت نیستید:

اگر اختلال نعوظ شما برگشت پذیر است.

اگر اختلال نعوظ شما به دلیل مسائل عاطفی است.

اگر به هر دلیلی شما فاقد احساس جنسی هستید.

چنانچه به عفونت ادراری مبتلا هستید.

و اگر شما با التهاب، ضایعات یا سایر مشکلات پوستی در آلت تناسلی مردانه یا استخوان ران خود مواجه هستید.

بیشتر بخوانید :

عمل کاشت آلت تناسلی مصنوعی چگونه صورت می گیرد؟

جراحی ممکن است با استفاده از بی حسی نخاعی یا بیهوشی عمومی انجام شود.

قبل از شروع عمل جراحی، ناحیه تناسلی شیو می شود. برای جمع آوری ادرار یک سوند ادراری در مثانه قرار داده می شود، و یک خط داخل وریدی (IV) برایت جویز آنتی بیوتیک ها یا داروهای دیگر در نظر گرفته میشود.

جراح برشی در قسمت تحتانی شکم، پایه آلت تناسلی یا دقیقاً زیر بخش گنبدی آن ایجاد می کند.

سپس بافت موجود در آلت تناسلی، که به طور معمول در طول نعوظ از خون پر می شود، کشیده می شود و دو سیلندر بادی (با قابلیت باد شدن) در داخل آلت تناسلی شما قرار می گیرد.

اگر ایمپلنت با قابلیت باد شدن و دو تکه را انتخاب کرده اید، مخزن، دریچه و پمپ مخزن در داخل کیسه بیضه قرار داده میشود.

اگر ایمپلنت شما با یک وسیله سه تکه است، پمپ در داخل اسکروتوم جاسازی میشود و مخزن آن زیر دیواره شکم قرار میگیرد.

سرانجام، جراح برش ها را می بندد. این روش ممکن است ۲۰ دقیقه تا یک ساعت طول بکشد. این کار معمولاً به صورت سرپایی انجام می شود.

دوره ریکاوری

پس از عمل کاشت پروتز آلت تناسلی، دستورالعمل هایی در مورد نحوه مراقبت از محل جراحی و نحوه استفاده از پمپ به شما داده می شود.

ممکن است برای چند روز یا چند هفته به داروهای تسکین دهنده نیاز داشته باشید. پزشک احتمالاً آنتی بیوتیک ها را برای کاهش احتمال عفونت برای شما تجویز می کند.

شما ممکن است در طی چند روز آینده پس از عمل به کار خود برگردید، اما بهبودی کامل پس از عمل ممکن است چندین هفته طول بکشد.

شما باید در حدود چهار تا شش هفته فعالیت جنسی را از سر بگیرید.

قیمت پروتزهای آلت

اگر انجام عمل به دنبال یک علت پزشکی مثل اختلال نعوظ یا ED  باشد بیمه گذار بخشی از هزینه ها را به شما برمیگرداند. (ممکنه بخشی از هزینه یا تمام او رو به شما برگردونه). هزینه نهایی به عوامل مختلفی بستگی دارد:

نوع ایمپلنت آلت

جایی که شما زندگی می کنید

نوع بیمه گر

انجام عمل های دیگر به صورت همزمان

منبع : وبسایت دکتر صادق زاده متخصص ارولوژیست



:: بازدید از این مطلب : 241
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : شنبه 24 تير 1402 | نظرات ()
نوشته شده توسط : نت ویر

پزشکی که در تشخیص و درمان مشکلات سیستم ادراری و دستگاه تناسلی مردان و زنان مانند پروستات، کلیه، مثانه، مجاری ادراری و … تخصص دارد را اورولوژیست یا متخصص اورولوژی می گویند.

اورولوژیست چه مدرکی دارد؟

پزشک عمومی بعد از گذراندن طرح دوساله خود، می تواند در دوره تخصصی اورولوژی شرکت کند، بعد از قبولی باید در طول ۵ سال تمام دوره های تخصصی، بالینی را بگذراند تا بتواند مدرک تخصصی خود را در شاخه اورولوژی بگیرد.

متخصص اورولوژی بعد از گرفتن مدرک تخصصی، می تواند در شاخه های مختلفی اورولوژی ادامه تحصیل دهد و مدرک فوق تخصصی بگیرد.

شاخه های مختلف اورولوژی

اورولوژی دارای شاخه های مختلفی است، اولوژیست تخصص لازم را در همه این شاخه ها دارد. این شاخه ها عبارتند از:

 

اورولوژی زنان؛ سیستم ادراری زنان مانند مثانه، دستگاه تولید مثل، سیستم دفع ادرار در زنان

ناباروری مردان؛ درمان مشکلات جنسی، هورمونی و اختلال در تولید اسپرم

اورولوژی کودکان؛ شب ادراری، مشکلات انسداد و سیستم ادراری

عصب شناسی مشکلات ادراری؛ ارزیابی نوار مثانه و اختلال در دفع ادرار

انکولوژی اورولوژی و سرطان های سیستم ادراری مانند سرطان کلیه، سرطان مثانه،سرطان پروستات و …

متخصص اورولوژی کدام بیماری ها را تشخیص و درمان می کند؟

اورولوژیست در درمان و تشخیص بیماری های زیر مهارت و تخصص کافی دارد:

 

  • شب ادراری در کودکان
  • انسداد و مشکلات مربوط به ساختار دستگاه ادراری در کودکان
  • بیضه های غیرمتعارف در کودکان
  • وجود خون در ادرار
  • ·         واریکوسل در مردان
  • عفونت دستگاه ادراری
  • التهاب پروستات در مردان
  • سنگ کلیه و بیماری کلیوی
  • سندروم مثانه دردناک
  • ناباروری مردان
  • اختلال در نعوظ، مشکل در نگه داشتن و یا نعوظ
  • بزرگ شدن غده پروستات
  • سرطان مثانه، کلیه، پروستات، آلت تناسلی، بیضه ها و غده آدرنال
  • افتادن مثانه داخل واژن
  • مثانه بیش فعال
  • ·         بی اختیاری ادراری

چگونه یک متخصص اورولوژی پیدا کنیم؟

برای پیدا کردن یک اورولوژیست باید ۳ معیار مهم یعنی، داشتن مدرک، مهارت و تجربه، امکانات بیمارستان را در نظر گرفت؛

کار در بهترین بیمارستان

یکی  از معیارهای انتخاب یک اورولوژیست، بیمارستانی است که در آن مشغول به کار است. بهترین متخصصان در معتبر ترین بیمارستان مشغول به کار هستند؛ بنابراین در انتخاب یک متخصص اورولوژی باید درباره بیمارستان، امکانات آن جستجو کرد.

داشتن مدرک تخصصی

یک پزشک برای درمان بیماری های مربوط به سیستم ادراری باید مدرک تخصصی اورولوژی را دریافت کند و تمامی دوره های لازم را سپری کند.

داشتن تجربه و مهارت کافی

متخصص علاوه بر داشتن مدرک تحصیلی، باید تجربه و مهارت بالایی داشته باشد، پزشکی که تجربه کافی داشته باشد، می تواند به درستی نوع بیماری و روش درمان ان را تشخیص دهد.



:: بازدید از این مطلب : 396
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : چهار شنبه 21 تير 1402 | نظرات ()
نوشته شده توسط : نت ویر

زمانی که فردی درگیر مشکلات سیستم ادراری و اندام های تناسلی می شود باید برای معاینه  و درمان آن ها  به متخصص اورولوژی مراجعه کند، برخی از افراد نمی دانند که متخصص اورولوژی کیست؟ چه تخصصی دارد؟ و با کدام بیماران سروکار دارد؟ برای درمان کدام بیماری ها باید به دکتر اورولوژی مراجعه کرد؟

متخصص اورولوژی کیست؟

پزشک از بعد از اتمام دوره عمومی و سپری کردن طرح دو ساله خود می تواند، در آزمون تخصصی اورولوژی شرکت کند، در صورت قبولی در این آزمون باید به مدت ۵ سال تمام دوره های تخصصی و بالینی را با موفقیت بگذراند و مدرک تخصصی اورولوژی را دریافت کند.

به پزشکی بعد از اتمام دوره تخصصی اورولوژی، مدرک تخصصی اورولوژی را دریافت می کند. متخصص اورولوژی یا اورولوژیست گفته می شود.

افرادی که قصد ادامه تحصیل در این زمینه را دارند، می توانند در شاخه های مختلف اورولوژی شرکت کرده و به مدت سه سال تمام دوره های فوق تخصصی را سپری کنند و مدرک فوق تخصص اورولوژی را در زمینه های مربوط به آن دریافت کند.

متخصص اورولوژی چه بیماری های را درمان می کند؟

اورولوژیست بیمارهای زیر را درمان می کند:

  • سرطان های مثانه، کلیه، پروستات و …
  • بزرگ شدن پروستات
  • اختلال در نعوظ
  • ناباروری
  • سندروم مثانه دردناک
  • بیماری های کلیوی
  • ·         سنگ کلیه
  • التهاب غده پروستات
  • عفونت دستگاه ادراری
  • ·         واریکوسل
  • افتادگی مثانه در زنان
  • مثانه بیش فعال
  • ·         بی اختیاری ادراری
  • شب ادراری در کودکان
  • بیضه های نزول نکرده

متخصص اورولوژی چگونه بیماری را تشخیص می دهد؟

اورولوژیست با کمک روش های زیر می تواند انواع بیمارهای مربوط به این حوزه را تشخیص می دهد:

 

بیوپسی پروستات برای تشخیص سرطان پروستات و نمونه از بافت پروستات

معاینه فیزیکی

ازمایش ادرار و خون و مایع منی

سی تی اسکن، سونوگرافی،

سیستوسکوپ برای بررسی مجاری ادرار و مثانه

آرتروسکوپی برای بررسی کلیه و حالب

درمان های که توسط متخصص اورولوژی انجام می شوند؟

اورولوژیست برای انجام عمل ها و جراحی های زیر آموزش دیده اند:

پیوند کلیه

انجام جراحی برای باز کردن انسدادها

پروستاتکتومی و برداشتن بافت آسیب دیده پروستات

یورتروسکوپی برای درمان سنگ کلیه

برداشتن پروستات از طریق مجاری ادراری

انجام روش اسلینگ در درمان بی اختیاری ادراری

درمان سرطان پروستات خوش خیم از طریق پیشابراه

ترمیم اندام اداری درست شکل نگرفته

ترمیم آسیب ناشی از جراحت

سنگ شکنی برای شکستن سنگ کلیه

سیستکتومی



:: بازدید از این مطلب : 345
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : سه شنبه 20 تير 1402 | نظرات ()