الاینر پلاستیک شفافی می باشد در عصر ارتودنسی مدرن ، جایگزین براکت های فلزی و سیم ارتودنسی شده و مسیر جدیدی را در دنیای ارتودنسی برای زیبا جویانی که علاقه به استفاده از براکت های فلزی یا سرامیکی ندارند باز کرده است پلاک شفاف پلاستیکی بی رنگ که شباهتی به قالب های دندانی دارند که اصولا به صورت سری چند عددی برای مراجعه کننده طراحی و ساخته میشود ، در این مقاله به صفر تا صد چگونگی طراحی و ساخت الاینر دندان میپردازیم .

در قدم اول پاسخ این سوال را خواهیم داد این روش ارتودنسی مناسب چه کسانی است ؟ در پاسخ به این سوال باید خدمتتان عرض کنیم اکثر افرادی که دارای نامرتبی دندانی هستند می توانند به جای استفاده از سیم و براکت های فلزی از این پلاک های شفاف استفاده کنند.

بیشتر بدانید : اصطلاحات ارتودنسی

سیم ارتودنسی (آرچ وایر)

این مورد یکی از رایج‌ترین اصطلاحات ارتودنسی است که بیشتر کار را انجام می‌دهد. این سیم است که براکت‌ها و باندها را به هم متصل می‌کند و باعث اعمال فشار روی دندان‌ها می‌شود و آن‌ها را تراز می‌کند. برخی از سیم‌های قوسی برای تراز کردن دندان‌ها انعطاف‌پذیر هستند، در حالی که برخی دیگر برای شکل‌دادن به دندان‌ها سفت‌تر هستند.

باندینگ غیرمستقیم

باندینگ غیرمستقیم سریعترین راه برای نصب براکت است. به این صورت که، یک قالب از دندان‌های بیمار گرفته می‌شود و براکت‌ها روی یک مدل گچی قرار می‌گیرند، سپس مدل را برداشته و به یکباره به دهان بیمار منتقل می‌کنند. مزیت این روش این است که بیمار درد کمتری را تحمل می‌کند و زمان کمتری لازم است که روی صندلی بنشیند و دهانش را باز نگه‌دارد.

“اما در نظر داشته باشید که با این روش ممکن است طول درمان افزایش یابد و دفعات بیشتری برای مراجعه به متخصص لازم شود.”

گسترش‌دهنده کام

یکی دیگر از اصطلاحات ارتودنسی که ممکن است به گوشتان بخورد، گشترش‌دهنده کام است. گسترش‌دهنده‌های کام بیشتر در کودکان در حال رشدی که فک بالای باریک و دندان‌های شلوغ استفاده می‌شود. با افزایش دور کام، محیط قوس افزایش می‌یابد و فضای بیشتری برای دندان‌ها فراهم می‌شود؛ در نتیجه می‌توان عرض لبخند را افزایش داد. این مورد از ابزارهای ارتودنسی به صورت سفارشی ساخته می‌شوند و در سقف دهان، نزدیک دندان‌های عقبی نصب می‌شوند.

الاستیک

در حین اینکه بریس‌ها در حرکت دندان‌ها کارآمد هستند، اما گاهی اوقات برای بستن فضاها یا رفع مشکلات بایت نیاز به یک نیروی کمکی دارند. نوارهای الاستیک کش‌هایی هستند که به براکت‌های بریس‌ها متصل می‌شوند. آن‌ها از یک فک به فک دیگر یا بین دندان‌های جلو و عقب در همان فک متصل می‌شوند. کاربرد این ابزار در حرکت دادن تکی یا گروهی از دندان‌ها و اعمال فشار به آن‌ها در جهتی خاص کاربرد دارد.

دستگاه ارتودنسی ثابت

از دیگر اصطلاحات ارتودنسی که بسیار هم رایج است، می‌توان دستگاه ارتودنسی ثابت را نام برد. دستگاه ثابت را می‌توان به تمام وسایلی که در دهان تا پایان دوره درمان قرار دارند، مانند نوارها و براکت‌هایی که با چسب دندانی به دندان‌ها متصل شده و با سیم نازکی متصل می‌شوند، در نظر گرفت. دستگاه‌های ثابت بسته به میزان پیچیدگی درمان موردنیاز به طور متوسط ​​بین 18 ماه تا دو سال در دهان باقی می‌مانند.

دستگاه ارتودنسی متحرک

 برخلاف دستگاه‌های ارتودنسی ثابت، این نوع دستگاه‌ها در طول درمان قابل‌جابه‌جایی بوده و بیمار در هنگام غذا خوردن یا ورزش کردن می‌تواند آن‌ها را خارج کند. به این دستگاه‌های ارتودنسی متحرک الاینر شفاف گفته می‌شود که به دلیل نامرئی بودن دوره درمان بسیار راحت‌تری را برای بیمار رقم می‌زنند.